Onverwacht gedwongen tot hoofdpersonage in een vreemd verhaal. 
Uit mijn lijf geschreven behalve de taal.
Verleerd, vergeten of ongekend
Verloren gegaan in de rush van het dagelijkse bestaan?
Die dans ontsprongen.
Tijd is geen heler maar een verdeler.
Fysiek en ‘men taal’.
Veroordeelde dualiteit grijpt me uit wraak naar de keel.
Adem stokt, het kader staakt.
Zijn woorden nodig?
Vertalen doet afbreuk aan het origineel.
De poging is overbodig.
Een aanval op ons dogmatisch bestaan.
Ingebakken angst voor kritiek, slaven van de heersende moraal.
Volgen is zoveel makkelijker dan voorgaan.
Diep(e) graven, een eigen kanaal.
Zoekend naar hun eenheid in taal.
Wie begrijpt wat hij hoort?
Ieders bestaan wordt door angst verstoord.

Crow

Plaats een reactie